բեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բեր
Բեր 1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ * bher- «բերել, տանել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն bharati «տանում է», հին պարսկերեն baranity, հունարեն φέρω, լատիներեն ferō «տանել, բերել», գոթերեն bairan «բերել, ծնել», հին սլավոներեն berati «հավաքել, վերցնել»։
Գոյական
- բերելը
- բերք, պտուղ
- Բալու, Մուշ, Սեբաստիա, Վան, Քղի՝ մակաղատեղ, ուր կեսօրվա շոգին ոչխարները հանգստանում և կթվում են ◆ Ելա գնացի բերը։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Դուն ելել ես, կերթաս բեր, Ոչ բերն եղնի, ոչ բերատեր։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Տո Մարե, Շուշան դոր ա։ ― Տո, Լաո, գնացե բեր, սալն ա սրտին։ ՀժՀք
- ոչխարները կթելու ժամանակը
- Կարին, Մուշ, Շատախ՝ ոչխարի կիթ, կթելու գործողությունը
- կթելուց հետո գառների խառնելը մայր ոչխարներին
- Բալու՝ մայիս ամսին շաբաթը մեկ անգամ կեսօրից 3 ժամ առաջ ոչխարն ու այծը արոտատեղից գյուղ բերելը՝ աղ տալու համար (որից հետո արոտ են տանում), ոչխարին ու այծին աղ տալը
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե′ս բերք
Արտահայտություններ
խմբագրել- բեր ածել - զուգավորել, բեղմնավորել
- բեր գալ, թերով գալ - բեղմնավորել
- բեր գնալ - կեսօրին ոչխարները կթելու համար բերատեղ գնալ ◆ Կովեր կթողենք բերե, բեր գնացող ենք բերե։ Սասնա ծռեր
- Մուշ՝ բեր զարնել - ոչխարները կթելու համար մակաղատեղի շինել
- բերի գահ - կթելու ժամանակը ◆ Մոկաց սարեր պետ-պետ քարեր, Հեվար իրե, բերի գահ է։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Բեր 2
խմբագրելԳոյական
- Ղարաբաղ՝ ծնունդ, ծնելը ◆ Կնոջ երկրորդ բերն ա։
- Մեղրի՝ սաղմ
- բամբակի կոկոն ◆ Բամբակը բեր ա բռնել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- բերք
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- Ղարաբաղ՝ բեր ածել - հղիացնել (կովը)
- բեր՝ բերով գալ - զուգավորվել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Բեր 3
խմբագրելԳոյական
- Երզնկա՝ ջրաղացի դրսի անիվը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։