տվածը կամ ստացածն ուրանալ, ամեն բան ուրանալ, խոսքը ետ առնել, ուտել և ուրանալ, նաև՝ անգետ ձևանալ և ուրանալ ◆ Երկու խալվար ցորենս կերավ, բերանն էլ սրբեց: Ամատ
իրեն մեկուսի պահել (առավելապես պատասխանատվությունից խուսափելով) ◆ -Գիտե՞ս՝ մեծ խենթն ո՞վ է:… -Նա՝ որ պեզ աշխարհ շպրտեց, բերանը սրբեց ու նայում է մեր քաշած սև օրերին։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ Մանեն այդ գործից բերանը սրբեց, ետ քշվեց: Արաարատ ◆ Խունկ ու մոմ էր վառոըժւմ, իր մեղքը բոլոր տերտերի վիզը կապում, ինքը բերանը սրբում, ձեռները լվանում, ղրաղ կանգնում: (Խաչատուր Աբովյան)
հրաժարվել, չխոստովանիլ, ուրանալ ◆ Բերանը սրբեց, ղրաղ կանգնեց և չկարացինք վրեն բան հաստատել։ Լոռի ◆ Ոչխարը գողացավ ու դունչը սրբեց, հեռացավ. ես բանից անտեղյակ եմ։ Արարատյան
