Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) լեզուն զսպել՝ կարճ պահել ◆ Քիչ մնաց, որ ասեի, դու էլ, քո ապրանքն էլ. բայց էլի բերանիս հուպ տվի: (Պերճ Պռոշյան) ◆ - Մենակ ես հո չպտի՞ խոսամ, ի՞նչ եք բերաններդ հուպ տվել: (Պերճ Պռոշյան) ◆ _ Ո՞ր մեկի բերանին ձեռք դնես, Շուշան ջան, ասում են՝ տեսնողներ եղել են։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Աղջկերանց տերը դունչը հուփ կուտա: Արամ Ղանալանյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։