բերքար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɛɾˈkʰɑɾ]
վանկեր՝ բեր•քար
- Տափակ քար,որի վրա նստում է բերվոր՝ կթվոր կինը։ ◆ Թամո, նստի բերքարին։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։