բերքար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɛɾˈkʰɑɾ]
վանկեր՝ բեր•քար
- Տափակ քար,որի վրա նստում է բերվոր՝ կթվոր կինը։ ◆ Թամո, նստի բերքարին։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։