բզզալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bzːɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բ(ը)զ•զալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնաձայնական կազմություն՝ անկախ հնդեվրոպական * bhei- «մեղու» արմատից։
Բայ
- Համշեն՝ բզզոց հանել, բզզալու ձայն արձակել ◆ Գնդակը ականջիս մոտով բզզալով անցավ։ Ինքն իրան բզզում, գնում էր։ (Խաչատուր Աբովյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- դզզալ, տզզալ, բզբզալ, դզդզալ (տևականորեն բզզոց հանել)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։