Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բ(ը)•զ(ը)զ•նել 

  1. Շատ հնանալուց քրքրվել, գզգզվել։ ◆ Բզզնած շորով ամոթ չի՞ էթանք նրանց առաջ։
  2. Շատ ծերանալ,զառամել։ ◆ Մարդկանց սովորությունն ա, հինգ մարդ անջախ են թոռով կալնում օրը, էն էլ բզզնած հալիվորները։
  3. Ծերությունից ցնորվել, ցնդել։ ◆ Սիմոնը հենց ջլիս բզզնել ա։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։