բթամիտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [btʰɑˈmit]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բ(ը)•թա•միտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- բութ միտք ունեցող, դժվար ըմբռնող, հասկացող, անընդունակ
- բթամտություն արտահայտող, պարունակող
- կույր, պատահականություններով պայմանավորված ◆ Բթամիտ բախտ, ճակատագիր։ (փխբ․)
- բթամտության տրամադրող, անտարբերության, մտավոր լճացման հանգեցնող ◆ Բթամիտ երջանկություն։ (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- թանձրամիտ, ծանծաղամիտ, տափակամիտ, տկարամիտ, տխմարամիտ, հաստամիտ, ծանրամիտ, թուլամիտ, պակասամիտ, ցանցառամիտ, փափկամիտ, հիմարամիտ, անասնամիտ, գրաստամիտ, պաճարամիտ (արևմտհ․), դժվարիմաց (հին), թանձրագլուխ, հաստագլուխ, պնդագլուխ, տափակագլուխ, դդմագլուխ, անհասկացող, անընդունակ, անուղեղ, անխելք, ապուշ, տխմար, հիմար, (փխբ․)՝ բութ, դդում, (ժղ․)՝ կոպալագլուխ, գոնչագլուխ, դոդգլուխ, իշագլուխ, զռագլուխ, կովգլուխ, կովմիտ, երկարականջ, տավար, գոնչ, դմբո, դմբլո, դոդո, դոմդոմ, դոնգի, դոմ, դունդի, զռչո, կոմբո, կոճոռ, տլմոշ, խելքի տոպրակ, ծալը պակաս, տախտակը պակաս, տանձի կոթ, փայտի կոթ, հորթի (գոմշի) գլուխ, վերնատունը դատարկ, գլուխը հաստ, բեյինը հաստ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։