Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)ժ•ժել

Ստուգաբանություն

(ժղ․) շշմել, ուշք ու միտքը կորցնել ◆ Նա աչքիս մի բժժած մարդ երևաց։ Սահակ Ամատունի
Կարին՝ խելքից թեթև լինել
Զանգեզուր՝ խռնվել ◆ Նրա արյունը եռում էր հարսների ու աղջիկների քրտնած շապիկների հոտից, բժժած ծամերի բույրից։ (Մկրտիչ Խերանյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։