Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բի•ա•բան 

  1. Ղարաբաղ, Ուրմիա՝ անմարդաբնակ, վայրի, ամայի ◆ Վկաներ ունե՞ս:- Աղա, կլխավըտ շուռ տամ, էն բիաբան չոլումը վկա շտե՞ղան ար ըննական: (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։