Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բի•ա•բուռ•չութ•յուն 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Հավարիկ, Ղարաբաղ, Շամախի՝ անպատվություն, խայտառակություն ◆ Տերտեր, աս բիաբուռչութունի վերջը հինչ ա իլելու։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։