Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բի•բե•ռուգ 

Համշեն՝

  1. վայրի կոտեմ ◆ Բիբեռուգը այլընուն գըլլի։ (Ձեռագիր)
  2. մոլախոտ ◆ Այգին բիբեռուգ շատ գար։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։