բիբիլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բի•բիլ
բիբիլ 1 խմբագրել
- Համշեն՝ ականջի բլթակ ◆ Օնգուջին բիբիլը ծագեցին։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
բիբիլ 2 խմբագրել
- Համշեն՝ բիբ ◆ Աչքին բիբիլը հոնեցին։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
բիբիլ 3 խմբագրել
Գանձակ, Ղարաբաղ՝
- սուրբ համարած կլորիկ քար, որ մահմեդականները նամազ անելիս դնում են առջևները
- միայնակ ցից քար
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։