բիբիկ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բի•բիկ 

բիբիկ 1

Բալու, Լոռի, Հավարիկ՝

1. աչքի բիբ ◆ Սուտ չի խոսաս, թե չէ բիբիկդ կհանեմ։ (Ձեռագիր)
2. Բալու՝ եղեգի նուրբ լեզվակ, որ հագցվում է զուռնայի ծայրին, ծվան

Արտահայտություններ

1. բիբիկը սազել - նվագելու պատրաստվել

բիբիկ 2

1. տե՛ս բոբիկ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։