Հայերեն

վանկեր՝ բի•եֆ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< биеф < ֆր. bief

Գոյական

  1. գետի, ջրամբարի կամ ջրանցքի հատված, որը հարում է հենարանային կառույցին (ամբարտակ, շլյուզ ևն)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։