Հայերեն

վանկեր՝ բի•լի•վեր•դին 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< биливердин < լատ. bilis + ֆր. vert (verd) կանաչ

Գոյական

  1. (կենս․) մարդու և ողնաշարավոր կենդանիների օրգանիզմի հիմնական ներկող նյութերից մեկը. կանաչ գույնի է
  2. (կենսք․) լեղու կանաչ գունանյութ՝ բիլիռուբինի նախորդը

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) լեղու հիմնական գունակներից մեկը՝ բիլիռուբինի օքսիդացման միջանկյալ արգասիք, որն առաջանում է լյարդում հեմոգլոբինի քայքայման արդյունքում՝ երկաթի մոլեկուլի անջատվելուց հետո (տե՛ս բիլիռուբին)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կանաչ լեղագունակ, տե՛ս նաև լեղագունակներ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։