բիշի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [biˈʃi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բի•շի
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- Երզնկա, Սեբաստիա՝ ձեթի մեջ տապակած բլիթ, տե՛ս յուղաբլիթ ◆ Մերս էսօր բիշի էր էփել։ (Ձեռագիր)
- Ղարաբաղ՝ խորիզով գաթա
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս յուղաբլիթ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։