բիստի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բիս•տի
- Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Հավարիկ, Նոր Ջուղա՝ պղնձե դրամ ◆ Ջուբներըմը էլ շահի բիստի չի մնացալ, լոխ տուս ըն տվալ։ (Տմբլաչի Խաչան) ◆ Մի էրկու շահ բիստի ունե իր համար։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
- Նոր Ջուղա՝ փոքրիկ չարաճճի երեխա ◆ Էյ բիստի, արի տեսնեմ մամեդ ուր է գնացել։ (Ձեռագիր)
- Ղարաբաղ՝ փոքրիկ հաց, բոքոն ◆ Մի բիստի չունենք։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։