բլբուլ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [blbul]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բ(ը)լ•բուլ
բլբուլ1 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն՝ պարսկերեն bulbul:
Գոյական
- Մոկս, Շատախ, Պոլիս, Վան՝ սոխակ ◆ Բլբուլն ասաց Ումպրեկ խավքուն,— Ինչի՞ կուլաս կուց-կուց արուն։ Ահ
- քաղցր, անուշ երգող մարդ
Ածական
- (փխբ․) քաղցրաձայն, քաղցրախոս, որի խոսելը կամ երգելը բլբուլի ձայնի նման անուշ է, ճարտարախոս ◆ Բլբուլ լեզվից անուշ ձայնը չեմ լսում։ (Գուսան Շահեն) ◆ Քու հերվա բլբուլ լեզուդ էս տարի լալ է դառել։ Ահ
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս սոխակ
Արտահայտություններ խմբագրել
- բլբուլ դառնալ, կտրել - շարունակ խոսել, բլբլալ, ոգևորված խոսել ◆ Բարսեղը, որ շատախոսությամբ երբեք աչքի չէր ընկել, բլբուլ կտրած ասում էր։ (Անահիտ Սահինյան)
- բլբուլի լեզու -
- լավ խոսող, քաղցրախոս ◆ Արամը բլբուլի լեզու ունի։
- Վան՝ ծածկալեզվի մի ձև, երբ ամեն բառից առաջ ավելացնում են Լպ։
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
բլբուլ2 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- տե՛ս բմբուլ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
բլբուլ3 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- Քեսաբ՝ կոկոն, բողբոջ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։