բլղուր
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բ(ը)լ•ղուր
բլղուր1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Արարատյան, Ուրմիա՝ ճմլած խաղողի թաց մնացորդը, որը որոշ ժամանակ տաքարների ու կարասների մեջ պահելով ու թթվեցնելով՝ օղի են քաշում, կնճեռ ◆ Արաղը քաշելու վախտն էկել ա, բլղուրը հասել ա, պտի քաշվի։ (Պերճ Պռոշյան)
- Ամասիա՝ խաշելով ու չորացնելով թեփահան արած, երկանքով աղացած ցորեն ◆ Օրըմ կնիկը կերթա, տներեն կորկոտ, բղլուր կը մուրա, գուքա մարդուն կըսե կը․— Այ մարդ, գնա մե քիչ մեշեցեն վառելիք բեր, մե ապուր էփենք, տաք-տաք ուտենք։ ՀժՀք
- նույն ձավարով պատրաստած ջրալի կերակուր
- (խոհր․) ցորենի լավագույն տեսակը, խաշած, չորացրած ձավարեղեն պատրաստելու հումք
Հոմանիշներ
խմբագրել- (ժղ․) խորեմ, կոճա, կոճահար
Արտահայտություններ
խմբագրել- Նոր Ջուղա՝ (փխբ․) բլղուր անել - վայրիվրո խոսել ◆ Երեխան լեզու է եղել, թե՞ ոչ։ —Էհ, նոր է սկսել բլղուր անել։ (Ձեռագիր)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
բլղուր2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- Գանձակ՝ մառախլապատ, մռայլ, մշուշապատ ◆ Ակը բղլուր ա, անձրև ա կիլական։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։