բկալաչակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bkɑlɑˈt͡ʃʰɑk]
վանկեր՝ բ(ը)•կա•լա•չակ
- Արարատյան՝ ծայրերը բկի տակ ամրացվող եռանկյունաձև լաչակ, գլխաշորի մի մասը ◆ Բկալաչակը կապում են ճլպինդի տակից։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։