բղուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)•ղուկ
- Սեբաստիա, Սասուն, Շամախի՝ ներսի մասը ջնարակած կավե աման ◆ Բղուկը երկու տեսակ է՝ մեծ ու փոքր։ (Եղիազար Կարապետյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
- բղուկը թռցնել Եվդոկիա՝ ֊ մի տեղ հավաքվել և չարախոսությամբ՝ բամբասանքով զբաղվել(կանանց մասին)
- բղուկ թռցնող Եվդոկիա՝ ֊ վհուկ, կախարդ
- բղուկ հեծնող Սեբաստիա՝ ֊ բանսարկու, չարախոս, ջադու կին
- բղուկ բճուճ Եվդոկիա՝ ֊ բղուղներ
- խելաց բղուկ
- ուղեղ
- խելացի
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։