բճկոխ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)ճ•կոխ
- Շիրակ՝ ձիթհանքի գործիք՝ փայտե ձող, որով սեղմում են սալերը ◆ Ջոթերը (ձիթհանքի բանվորները) բճկոխը կամ դիմադիրը առան, մեկ ծայրը անցկացրին ղոշատների ու թիրբաշու արանքը և իրանց ձեռքով կամ փորերը գցած բճկոխի վրա խիստ ուժով սեղմում ու ցնցում են, որ սալերը նստին տեղավորվին։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։