բյուրեղ
Հայերեն
Դասական ուղղագրութիւն
խմբագրել
Արտասանություն
ՄՀԱ: [byuregh]
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ հունարեն βήρυλλος:
Գոյական
վանկեր՝ բյու•րեղ
- բնականից բազմանիստ ձև ունեցող պինդ մարմին
- թանկագին քար երկնագույն կամ դեղինաոսկեգույն երակներով (հնք․)
- տե՛ս վանակն
- տե՛ս բյուրեղապակի
- բյուրեղի նման գեղեցիկ, անման կին (փխբ․)
- մաքուր, հսկա, վճիտ (փխբ․)
- շիտակ ազնիվ (մարդու մասին)
- (աշխգր․) միներալ, նույնն է՝ բերիլ
- (երկրբ․) պինդ մարմին՝ տարածության մեջ ատոմների, իոնների կամ մոլեկուլների խիստ օրինաչափ դասավորությամբ, որն առաջացնում է եռաչափ պարբերական բյուրեղային ցանց
Հոմանիշներ
խմբագրելվանակն, ակնվանի, սառնապակի, պիլոր, զապարճատ (հեք․) (հզվդ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։