բնա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)•նա
- Թբիլիսի, Սասուն, Վան՝ տե՛ս բաննա ◆ Եթե շենքի տերը պատ շարել չէր իմանում, վարձ վճարելով հրավիրում է բնա: (Եղիազար Կարապետյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։