բնածին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bnɑˈt͡sin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բ(ը)•նա•ծին
Ստուգաբանություն
խմբագրելnavitus - բնածին, անաղարտ
Ածական
- բնատուր, բնական, բնությունից ժառանգված, ծնունդից ի վեր եղած, ոչ ստացական
Հոմանիշներ
խմբագրել- բնական, բնական բնաբուն, բնաբույս, ընդաբույս, ընդածին, ինքնաբույս, ժառանգական, բնաձիր (բնստ․), բնամայր բնովթ (ժղ․) (հզվդ․), ի ծնե (բնությունից ժառանգված, ոչ ստացական)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։