բնակալել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bnɑkɑˈlɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բ(ը)•նա•կա•լել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- Արարատյան՝ մի տեղ բույն դնել, բնակություն հաստատել, ընտելանալ մի տեղի
- բնում թուխս դնել
- (փխբ․) բույն դնել, ամրանալ, հաստատվել ◆ Նրա խեղճ հերը ինչ բանի տվեց, չեղավ, մի տեղ էլ ա չբնակալեց։ ՀժՀք ◆ Ես ոնց որ տեսնում եմ, էլ ետ չար սատանեն բնակալել ա տանուտերի սրտումը։ (Պերճ Պռոշյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։