բնական ջրերի ճառագայթաակտիվություն

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bnɑkɑn d͡ʒɾɛɾi t͡ʃɑrɑɡɑjtʰɑɑktivutʰˈjun]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) բնական ջրերի հատկություն, որը պայմանավորված է նրանցում պարունակվող ճառագայթաակտիվ տարրերի խտությամբ և ինքնակամ տրոհման հատկությամբ


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։