բնաղուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bnɑˈʁun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բ(ը)•նա•ղուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- նույնն է՝ աղուն
- Խոտուրջուր, Սեբաստիա՝ ձմեռվա համար պատրաստված ալյուր կամ աղուն ◆ Բնաղուն չկա կենենք, ձմեռ մեր օխչար, տավար կը պահենք։ (Ձեռագիր) ◆ Ես աղա, դու աղա, մեր բնաղուն ո՞ր կաղա։ ՍԾ
- Մուշ, Ջավախք՝ (հզվդ․) զանազան մթերքների ձմեռվա պաշար ◆ Գավառներու մեջ կամբարեն իրենց ցորեն, բլղուր, ձավար և ամեն ինչ, ասոր կսեն բնաղուն։ (Ձեռագիր)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- Շիրակ՝ բնաղուն անել - բնաղուն պատրաստել ◆ Աթոն հրամայում է, որ չուլ ու փալաս բերեն; աղունը փռեն չորացնելու, որ բնաղուն անեն։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
- բնաղուն տեսնել - ձմեռվա պաշար պատրաստել ◆ Մարթը կնկանը համար քիչըմ բնաղուն կտեսնի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Սեբաստիա՝ բնաղոնը քալել - աշնանը ցորենը ջրաղաց տանել
- Սեբաստիա՝ բնաղոնի սկսել - երկար խոսակցություն սկսել, խոսքի թելը բանալ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։