Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)ն•բ(ը)•նալ

Ստուգաբանություն

որոշ նպատակով մի տեղ շրջել, ման գալ
Կարին՝ ձու ածելու համար բույն որոնել (հավի) ◆ Հավը բնբնում ա, համա բնկալի վրա ուրիշ հավ ա նստած։
դնդնալ, պատաղել
Խարբերդ՝ պրպտել, փնտրել, հետամտել ◆ Ինչո՞ւ է չոլում բնբնում։- Փող է կորցրել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Ի՞նչ կբնբնաս էդ տեղեր։ Սահակ Ամատունի
Խարբերդ, Սեբաստիա, Մուշ՝ մանր-մունր գործերով զբաղվել ◆ Պապս ծերացել է, աշխատել չի կարող, տունը մանր բաներով կբնբնա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։