բնույթ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bnujtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բնոյթ

վանկեր՝ բ(ը)•նույթ 

Ստուգաբանություն

<հուն. charakter-հատկանիշ

Գոյական

1. հատկություն, առանձնահատկություն
2. էություն, բորոշ հատկանիշ, որակ
3. բնավորություն (հնց․)

Հոմանիշներ

1. առանձնահատկություն, յուրահատկություն, հատկություն, բնություն (որևէ բանի առանձին հատկություն) (ժղ․)
2. էություն, որակ (էական հատկանիշ)

Արտահայտություններ

1. բնույթ կրել, ունենալ - մի բանի կերպարանք ունենալ, մի բանի տպաորություն թողնել, դրսևորել որպես մի բան, տե´ս դրսևորել
2. լուրջ բնույթ կրել
3. պաշտոնական բնույթ ընդւնել
4. հասարակական հարաբերությունների բնույթը

Բաղադրյալ բառեր
բնույթք տեղանքի բնույթ հողի բնույթ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ character, tone, sort գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ характер (ru) ‎(xarakter), сущность (ru) ‎(suščnostʹ), качество (ru) ‎(kačestvo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ nature

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։