բնուտք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բ(ը)•նուտք
- Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին, Ղարաբաղ, Մուշ, Նոր Նախիջևան, Պոլիս՝ բնավորություն ◆ Օձը շապիկը կփոխի, բնութքը չի փոխի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Աղջիկ մը գտանք գեղեցիկ դեմքով, անուշ բնուտքով, տեսոք, անունով։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։