բնօգտագործման էկոնոմիկա

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bnɔɡtɑɡɔɾt͡smɑn ɛkɔnɔmiˈkɑ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (բնապ․) բնօգտագործման և բնապահպանության հավասարակշռություն, որն ապահովում է մարդկային հասարակության և բնական էկոհամակարգերի փոխազդեցության և փոխգոյակցության հավասարակշռությունը, բնական պաշարների օգտագործման և ոեսուրսախնայողության գործընթացների ներդաշնակ զուգորդմամբ տեխնոլոգիական և արտադրատեխնիկական հենքի բնապահպանական նպատակաուղղվածությունը, բնօգտագործողների ֆինանսական միջոցների և այլ նյութական ներդրումների հաշվին բնապահպանական միջոցառումների պարտադիր կատարման իրավական գործուն համակարգի ստեղծումն ու զարգացումը


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։