Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bnɔɡtɑɡɔɾˈt͡sum]

վանկեր՝ բը•նօգ•տա•գոր•ծում 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) Բնական պաշարների օգտագործում:◆ Էկոլոգիական կազմակերպությունների քաղաքականության հետ է կապվում աշխարհում կայուն խաղաղության և բանական ու արդար բնօգտագործման հաստատումը։ Հայոց Աշխարհ (օրաթերթ) ◆ «Բնապահպանությունը և բնօգտագործումը նոր տնտեսական պայմաններում»։ Մոլորակ
  2. (բնապ․) հասարակության նյութական և մշակութային կարիքների բավարարման նպատակով մարդու կողմից բնական պաշարների և բնական պայմանների օգտագործման և դրանց պահպանության միջոցառումների բոլոր ձևերի ամբողջություն

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
  • Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։