Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բո•դա•նալ 

  1. Խարբերդ, Նոր Բայազետ, Վան՝ ծառի միջուկը փտել, փչակ գոյանալ ◆ Սիվտակ մորուս հալիվերը դմփիկ ձգեոր հինավուրց բոդացած մեծ ուռենվույն տակը, մնստեր՝ կռնակը զարկած ծառին։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։