Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բոլ•թա 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ գործածվում է կապակցությունների մեջ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. բոլթա թակել - Գանձակ՝ սենյակում՝ պատշգամբում, ընդհանրապես փոքր տարածության վրա անցուդարձ անել
  2. բոլթա տալ -
    1. պարապ թափառել, թրև գալ ◆ Մինակ քիզ համա բոլթա տու, ու տեսնիմ, թե վունց իս ապրում։ (Խաթաբալա)
    2. զբոսնել, քայլել ◆ Քշերով-քշերհանա եր ա կացալ, տռնավը բոլթա տվալ: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
    3. թակել, ծեծել, խփել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։