բոլորքավոր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɔlɔɾkʰɑˈvɔɾ]

Ածական

1. բոլորք՝ եզր ունեցող ◆ Պաճուճահնար բոլորքավոր գլխարկ։ ԺՍ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Դ, Երևան, «Ասողիկ», 2018 — 172 էջ։