Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բո•խախ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Կարին, Ղարաբաղ՝ (խսկց․) ծնոտի տակի փափուկ միսը, ենթակզակ, խպիպ ◆ Քանի պուճուր էր, բոխախումը խալ գցեց, կոշիկ հագավ, տակին ոսկե նալ գցեց։ ◆ Աչքերդ կրակ, բոխախդ մարմար, Քեզի տեսնելս կյանք է ինձ համար։ Ահ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։