բողազ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɔˈʁɑz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բո•ղազ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- տե՛ս բուկ ◆ Դե սուս, թե չէ սեպը բողազդ կկոխեմ։ (Ակսել Բակունց)
- Ղարաբաղ՝ անձ, շունչ
- Մոկս, Մուշ՝ նեղ անցք, նեղ արահետ
- Թբիլիսի՝ սկիզբ, ծայր ◆ Շինվեցավ մե ղասաբխանա Օրթաճալու բողազումը։ (Գարեգին Սևունց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս բուկ
Արտահայտություններ
խմբագրել- բողազը բաց անել - տե՛ս կոնծել
- բողազը հուպ տալ, բողազին հուպ տալ - ուտելիքի հաշվին խնայողություն անել, բերանից կտրել
- բողազ, ինչ կտենաս, կդողաս - ուտելիքի նկատմամբ անզուսպ
- Թբիլիսի՝ բողազը դուս կտրել - խայտառակել, ամոթով թողնել ◆ Բողազըս մի դուս կտրի, աղա Արութին, թե էս սհաթիս փուղը չի տա, վարց կոնիս, վուր ինձ սպանիս։ (Գարեգին Սևունց)
- բողազը թաց անել - մի քիչ խմել ◆ Գնանք մենք էլ մի քիչ բողազներս թաց անենք։ (Պերճ Պռոշյան)
- բողազը ծամել, բողազ ծամել - վիճել, կռվել ◆ Հիմիկվանից ինչո՞ւ եք միմյանց բողազը ծամում։ (Րաֆֆի)
- բողազը կուչ գալ - սիրտը նեղվելուց ուտել չկարողանալ
- բողազը տեղը -
- առողջ, ախորժակը տեղը ◆ Իմա՞լ եք, սանամեր, ճժեր սալամաթ են, բողազն ուրանց տե՞ղն է։ ՀժՀք
- ուտելիքով ապահովված
- բողազին բերել, բողազին հասցնել - համբերությունից հանել ◆ Էս զոկ Քալանթարը, Համբարձումը է՛ստի, էստի բողազիս բերին էլի։ (Խաթաբալա)
- բողազին կանգնել - կուլ չգնալ, կոկորդում կանգնել ◆ Թե կի ուրիշները ուտում ին, նրան կի բողազին կու կանգնի։ (Խաթաբալա)
- բողազին չոքել - նեղել, ստիպել, բկին չոքել ◆ Բարձի վրա թիկն են տալիս․․․, հիմի էլ եկել են, բողազներիս չոքել են, թե տվեք։ (Պերճ Պռոշյան)
- բողազիցը կտրել - իրեն զրկել, բերանից կտրել ◆ Վարթոն իրա բողազիցը կտրում ա, էն եթիմներին ուտացնում։
- բողազը չորանալ -
- խմելու պահանջ զգալ ◆ Ջավո, մի բութիլ արաղ էլա բեր, բողազներս չորացել ա։
- ահից ձայն չհանել ◆ Սուս արա, Մարգար, անանց պյաներ կասամ, քի լափ բողազներթ կչորանա։ (Խաթաբալա)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։