Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բո•ճախ 

  1. Կարին՝ բոխիի նման վայրի բանջար, որ թթու են դնում ◆ Մեր հարս ու աղջիկները զոխ, ժախ, բեզա, բոճախ, ողորմակոթ են հավաքել։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։