բոշա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɔˈʃɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բոշայ
վանկեր՝ բո•շա
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Արարատյան, Բալու, Էվերիկ, Թբիլիսի, Կարին, Ղարաբաղ, Մուշ, Պոլիս, Սեբաստիա, Վան՝ (ժղ․) գնչու ◆ Գնչուների ցեղերից երեքն են թափառում հայ աշխարհի գյուղերումը — հայ բոշեքը, մթռուբները և ջինգյանեքը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Վենց վեր բոշա ըլես, էթքան ման կյալ կըլի՞։ (Ձեռագիր)
- Խոտուրջուր՝ (փխբ․) մուրացկան, մուրող ◆ Կողբա քարը շուշա է, միջի մարդը բոշա է։ Աշոտ Հովհաննիսյան
- (փխբ․) պնդերես, աներես ◆ Ի՞նչ բոշա բան ես։ (Ձեռագիր)
- Բալու՝ համառ, իր ասածի կին
Հոմանիշներ
խմբագրել- գնչու (հայախոս, քրիստոնյա գնչու)
Արտահայտություններ
խմբագրել- բոշի երես - աներես, անպատկառ ◆ Բոշի երես ունիս,— ասում են մեզանում պնդերես մարդին։ (Պերճ Պռոշյան)
- Սեբաստիա՝ բոշի էրիկ - անգործ, ծույլ, անաշխատասեր ◆ Բոշի կնիկ կվաստակի, բոշի էրիկ նստած կուտի։ (Կարապետ Գաբիկյան)
- Սեբաստիա՝ բոշի խախա - սպիտակ ու սև փետուրներով և երկար պոչով թռչուն
- բոշի տոպրակից ընկած - խիստ աներես, անամոթ
- բոշից փաշա չի ըլի - մուրացիկը աղա չի լինի
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։