Հայերեն

  Արտասանություն

ՄՀԱ: []

վանկեր՝ բով 

բով1 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

  1. (նորբ․) հնոց, քուրա, վառարան, մետաղյա տապավ որևէ բան բովելու համար

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * bhō-th-՝ * bhē/bhō- «տաքացնել, բովել, խորովել» արմատից, հմմտ. հին վերին գերմաներեն bāen, bāhen «շոգեխաշել, խորովել», հունարեն φώφω` «խորովել, տապակել»։

Գոյական

  1. հնոց
  2. մետաղը զտելու համար հալելու անոթ
  3. կրակ արծարծելու անոթ, բուրվառ
  4. Արարատյան, Նոր Բայազետ՝ ընդեղեններ աղանձելու կավե կամ մետաղյա տապակ
  5. հալում, զտում
  6. (փխբ․) փորձ, փորձառություն
  7. ոլորտ
  8. (հնց․) հանք
  9. Մուշ՝ սուրճ բովելու աման
  10. Վան՝ տաշտաձև մեծ աման, որի մեջ ցորեն, գարի, կորեկ են բովում ◆ Էման պոլ ասիր, գլուխ բով ելավ, ուռավ։ (Մ․Հաճյան)
  11. (ճրտրպ․) (շին․) մկրտման ավազա
Հոմանիշներ խմբագրել
  1. հալոց, քուրա, հրահալոց
  2. քննություն, փորձ, փորձառություն (կյանքի)
Արտահայտություններ խմբագրել
  1. Վան՝ բով անել - աղանձ անել

բով2 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. Ղարաբաղ՝ սարդ ◆ Երեխուն բով ա կծել, մծնաջուր քսեցեք։ (Ձեռագիր)

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։