Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բոր•բո•քել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. կրակը արծարծել` բորփել, թեժացնել ◆ Ինչո՞ւ է փորձում բորբոքել այն կրակը, որ արդեն հանգչում է: Սերո Խանզադյան
  2. բորբոք դարձնել, վառ պահել ◆ Թումանյանի հուրն է անշեջ քո կրակը բորբոքում: Եղիշե Չարենց
  3. (փխբ․) գրգռել, հուզել, բարկացնել, կատաղեցնել ◆ Հենց այդ էր, որ ավելի բորբոքում էր նրա հակառակորդին: (Շիրվանզադե)
  4. (փխբ․) ջերմացնել, ջերմ` բորբոք պահել ◆ Եվ միշտ սիրտս բորբոքել եմ երազներով ես անվերջ: Հովհաննես Թումանյան
  5. (բժշկ․) բորբոքում առաջացնել
  6. (փխբ․) ոգեշնչել, խանդավառել, ոգևորել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. արծածել, բռնկվել, բոցավառել, թեժացնել, չաղանալ (ժղ․), բորբոլ, բորմնքնել, բորբ տալ (կրակը թեժ դարձնել)
  2. տե՛ս գրգռել
  3. տե՛ս ոգևորել

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. կրակը բորբոքել
  2. ատելությունը բորբոքել
  3. երևակայությունը բորբոքել
  4. սրտի վերքերը բորբոքել
  5. հին ցավը բորբոքել

Աղբյուրներ

խմբագրել