Հայերեն

վանկեր՝ բու•ժա•ձև 

Բառակազմություն խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) Բուժման եղանակ՝ ձև։ ◆ «Ռիմինոֆենզին» պատրաստուկի 8 մոլեկուլները ճնշում են չարորակ ուռուցքների դիմադրողականությունը, քիմիաբուժման, ինչպես նաև` այլ բուժաեղանակների։ «Հայաստանի Հանրապետություն» ◆ Ես մասնագիտությամբ վիրաբույժ եմ, սակայն քանի տարի է իմ աշխատանքում վիրահատությունը դարձել է մի տեսակ անցանկալի բուժաձև: Շրջան (թերթ)

Աղբյուրներ խմբագրել