Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բուն•կա•լա•նոց 

  1. Արարատյան, Կարին՝ բնկալի տեղը, հավի ձու ածելու տեղը ◆ Բունկալանոցի հավկիթները կատուն կերել էր։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։