բունք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բունք
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Կարին՝ հաստատուն հիմք ◆ Տան պատը պտի բունքի վրա դնել։
Արտահայտություններ խմբագրել
- ունք ու բունք - ամեն հանգամանք, բուն մանրամասնություններ, եղելությունը, ծագումը, արմատները ◆ Օվոյենց տան ունք ու բունքը մեզ այան ա։ ◆ Ի՞նչ պտի էնես, ոչ ունքն է բալլու, որ բունքը, ամենից լավն էն չէ՞, որ մարդ էդպեսների խերիցն էլ հեռու մնա, շառիցն էլ։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ Դրանց հունքն էլ գիդեմ, բունքն էլ։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։