Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բուռ•գա 

  1. Նոր Ջուղա՝ քիվ ◆ Ճնճղուկները բուռգեքի տակը բույն են դնում ու ձու ածում։ (Ձեռագիր)
  2. Չարմահալ՝ պատերի վրա փռած և ցեխով ծածկված ցախ, եղեգն և այլն՝ անձրևաջրից պաշտպանելու համար ◆ Պատն օր բուռգա չունեցավ, անձրևից կխխմի ու վեր գուքա։ ՍԲ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։