բուռմա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բուռ•մա
- Բաղեշ, Վան, Ուրմիա՝ լավաշի մեջ փաթաթած այլևայլ ուտելիք ◆ Բուռմա մի սա կարմիր աղով պանիրեն, մաճառ ձուկեն, պաղ միսեն, խորովածեն, մանդակով ժաժիկեն բռնե, տե, ինչքան կը հրճվի ախորժակդ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- Նոր Նախիջևան՝ խճճված, խառը ◆ Պողոսին մազը բուռմա է։ (Գևորգ Ջալաշյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։