բուռ-բուռ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բուռ-բուռ
- Արարատյան՝ շատ, առատ ◆ Բուռ-բուռ լաց լինել։ ◆ Բուռ-բուռ ոսկի բաշխեց աղքատներին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։