բուրբոք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բոր•բոք
- Վան՝ թոնրի ակից ներս մտաց օդը, սնվածք ◆ Թոնիրը ակ ունի և ակուկա, ուստի օդը կմտնե և կրակը կարծարծե, այդ օդը բուրբոք կկոչեն (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։