Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բուր•թու•թեն 

  1. Թբիլիսի՝ ծանր վիճակ, դրություն ◆ Լուսահոգի հերս սրա հոր հիդ քանի աղ հաց է կերի ու փալ բաց անիլ տվի էս միր աշխըրքի բուրթութենի համա։ Խ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։