բուրթութեն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բուր•թու•թեն
- Թբիլիսի՝ ծանր վիճակ, դրություն ◆ Լուսահոգի հերս սրա հոր հիդ քանի աղ հաց է կերի ու փալ բաց անիլ տվի էս միր աշխըրքի բուրթութենի համա։ Խ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։